Έπρεπε να συμβεί το τραγικό συμβάν στα Τέμπη, και να ψηφιστεί πολυνομοσχέδιο του ΥΠΕΝ για να μάθουμε πως από το 2000 περίπου, οι ιθύνοντες γνωρίζουν για το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει στο υδραγωγείο του Μόρνου και τον κίνδυνο ασφαλούς τροφοδοσίας της Αττικής με νερό.
Είναι γεγονός πως το τραγικό συμβάν των Τεμπών, ανέδειξε παθογένειες δεκαετιών, και φυσικά την αδιαφορία του κεντρικού κράτους. Μιας και έχει αφήσει στο «έλεος του θεού» υποδομές και δομές, μονοπώλια του ίδιου του δημοσίου.
Λίγες μέρες λοιπόν μετά τη τραγωδία στα Τέμπη, ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ, κος Σαχίνης, στέλνει έγγραφο με ημερομηνία 9 Μαρτίου 2023 προς το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών αλλά και το Υπουργείο Περιβάλλοντος και ενέργειας και υπόψη των δύο υπουργών κ. Γ Γεραπετρίτη, κ. Κωνσταντίνου Σκρέκα, με θέμα: Κίνδυνος ασφαλούς τροφοδοσίας της Αττικής με νερό.
Στο εν λόγω έγγραφο αναφέρει προβλήματα που υπάρχουν διαχρονικά στο υδραγωγείου του Μόρνου και επιρρίπτει ευθύνες στο Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών για καθυστερήσεις ως προς τον τρόπο χρηματοδότησης, επιπλέον τονίζει πως δεν έχει προχωρήσει στην υπογραφή της σχετικής προγραμματισμένης σύμβασης με την ΕΥΔΑΠ. Γιατί άραγε εμπλέκει και το ΥΠΕΝ;
Μήπως η εμπλοκή του ΥΠΕΝ (Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας) και η καθυστέρηση αυτή έχει να κάνει με το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε από το ΥΠΕΝ και όπως όλα δείχνουν, πάνε σιγά σιγά, με την ανεξάρτητη αρχή που έφτιαξαν στην ιδιωτικοποίηση του νερού;
Μιλάμε για το νομοσχέδιο που ενώνει τρία επιμέρους νομοσχέδια και ρυθμίζει το καθεστώς των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και αναδιατάσσει την διαχείριση των υδάτινων πόρων της χώρας. Συγκεκριμένα, περνούν αρμοδιότητες από Δήμους και την Εθνική Επιτροπή Υδάτων σε μια ανεξάρτητη αρχή και το Υπουργείο. Με το νομοσχέδιο καταργείται η Εθνική Επιτροπή Υδάτων, και το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας γίνεται ο βασικός ρυθμιστής της πολιτικής για την προστασία και διαχείριση των υδάτων, ενώ υπό την εποπτεία του ΥΠΕΝ τίθενται πλέον η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΔΑΠ Παγίων.
Διότι στο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε με 156 βουλευτές, εν λευκό. Μιας και η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ από τον Ιανουάριο να αποχωρεί από τις ψηφοφορίες της βουλής, έχει δώσει τον πλήρη έλεγχο των αποφάσεων. Γνωρίζοντας βεβαίως για την πλειοψηφία. Αναφέρει τα εξής, στο άρθρο 11 παράγραφος 4δ:
Παρακολουθεί και εποπτεύει την ορθή εφαρμογή συμβάσεων παραχώρησης υπηρεσιών ύδατος στις εταιρείες «Ε.Υ.Δ.Α.Π. Α.Ε.» και «Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε.», καθώς και οιασδήποτε άλλης μορφής συνεργασίας, προγραμματικής σύμβασης ή σύμβασης παραχώρησης, μεταξύ παρόχων υπηρεσιών ύδατος με σκοπό τη δημιουργία οικονομιών κλίμακας.
Ας δούμε όμως τι σημαίνει το δημιουργία οικονομιών κλίμακας. Γιατί δεν είμαστε όλοι οικονομολόγοι να το κατανοήσουμε αυτό.
Οικονομίες κλίμακας είναι ένας όρος των οικονομικών, που αναφέρεται στην μείωση του κόστους που επιτυγχάνει μια επιχείρηση αυξάνοντας την ποσότητα του παραγόμενου προϊόντος και χαρακτηρίζει την παραγωγή ενός οποιουδήποτε προϊόντος.
Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, καταλαβαίνει κανείς, πως με την αύξηση της παραγωγής όπως αναφέρεται και στο άρθρο, από τον νέο νόμο του ΥΠΕΝ, θα δημιουργήσουν σίγουρα πρόβλημα στην ασφαλή τροφοδοσία του νερού στην Αττική. Δημιουργώντας πρόβλημα στο ήδη επιβαρυμένο υδραγωγείο του Μόρνου. Πάντα βασισμένοι στα λόγια του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΥΔΑΠ κ. Σαχίνη. Πόσο ακόμα πιο έγκυρο στόμα να το πει αυτό;
Επιπλέον, όπως καταγγέλλεται, αυτό είναι το πρώτο βήμα προς την ιδιωτικοποίηση και του νερού κάτι που είχε καταστροφικές επιπτώσεις όπου εφαρμόστηκε ανά την υφήλιο, καθώς αρκετοί επισημαίνουν πως η μεταφορά κρίσιμων, αποφασιστικών, ελεγκτικών και κυρωτικών αρμοδιοτήτων στον τομέα των υδάτων σε Ρυθμιστική Αρχή συνιστά από την πλευρά του κράτους την απόσυρση από την άσκηση εξουσίας του σε δημόσια αγαθά και ουσιαστικά απώλεια δημόσιου ελέγχου.
Για ποιο λόγο λοιπόν αφήνουν στο «έλεος του θεού» εγκαταστάσεις και δομές του ίδιου του δημοσίου; σε σημείο να μην είναι ασφαλής η λειτουργία τους; Αν δεν είναι αυτό ένας ακόμα τρόπος ιδιωτικοποίησης του νερού, τι είναι; Ενδιαφέρον; Είδαμε το ενδιαφέρον τους και με άλλες δομές, όπως το Ελληνικό, τον ΟΣΕ, αλλά και άλλους τόσους οργανισμούς δημόσιας ωφελείας που λόγο μνημονιακών δεσμεύσεων, καταστράφηκαν σιγά σιγά, απορροφώντας τους, το ΤΑΙΠΕΔ και το Υπερταμείο.
Είναι απορίας άξιο φυσικά, με ποιο τρόπο και από ποιους στελεχώνονται τέτοιες ανεξάρτητες αρχές.
Είναι απορίας άξιο, πως και οι πολίτες αυτής της χώρας, στρουθοκαμηλίζουν, σκεπτόμενοι την καθημερινότητα τους, αδιαφορώντας για την μελλοντική τους καθημερινότητα.
Θα πούμε τελικά το νερό νεράκι, όπως αναφέρουν πολλά άρθρα. Ή θα πούμε «ΩΣ ΕΔΩ»
Ο μόνος τρόπος για να κάνουμε το δεύτερο, είναι ο μοναδικός εθνικός πολιτικός φορέας Ελλήνων Συνέλευσις, που δίνει στον πολίτη καθημερινή φωνή και άξιους εκπροσώπους να εκτελέσουν όσα εκείνος αποφασίσει.
Ας βάλουμε το νερό στο αυλάκι κατά τη λαϊκή ρήση. Μη περιμένουμε κάποιους άλλους να το κάνουν, γιατί δεν πρόκειται.
Κλείνοντας θα παραθέσω τα λόγια του Πρόεδρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Δημόσιων Παρόχων Ύδρευσης, Aqua Publica Europea (ΑPE) και της Δημόσιας Επιχείρησης Ύδρευσης, VIVAQUA (Βέλγιο), Bernard van Nuffel, από μια συνέντευξη του και απόσπασμα από τις προγραμματικές δηλώσεις του Εθνικού Πολιτικού Φορέα «Ελλήνων Συνέλευσις» συγκεκριμένα για το κεφάλαιο 11 που αναφέρεται στο ΝΕΡΟ.
«Αν το φυσικό μονοπώλιο ενός πόρου που είναι απαραίτητος για τη ζωή περιέλθει σε μία ιδιωτική εταιρεία με σκοπό το κέρδος, είναι σχεδόν αδύνατο να διασφαλιστεί η δίκαιη πρόσβαση στον πόρο.»
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ Ε.ΣΥ
11.0 ΝΕΡΟ
Σύνταξη - επιμέλεια: Καλλέργης Ηλίας
ΠΗΓΗ
https://esykpda.blogspot.com/2023/04/etsi-bgazoyn-thn-oyra-toys-ap-eksw.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου